روستای ایگل-امامزاده علی اکبر(ع)-قلعه کیقباد 1390/10/14  -   9:29:27
در یکی از روزهای شهریور...

در یکی از روزهای شهریور سال 84 بر آن شدیم دیداری از یکی دیگر از دهکده های زیبای رودبارقصران داشته باشیم.به همین منظور وسایل مورد نظر را در کوله ای کوچک جاسازی کرده و راهی شدیم.پس از گذشتن از شهر اوشان،در فاصله حدود 5 کیلومتری غرب اوشان به دو راهی رسیدیم که یکی به سمت آهار و جاده دیگر به دره ای که آبریز جبهه شمالی قله توچال از آن عبور می کند،منتهی می شد و در آنجا به روستای آباد و با صفایی برخوردیم کخ ایگل نامیده می شود.دهکده ای که علاوه بر قدمت تاریخی دارای مناظر بسیار زیبا و چشم نواز می باشد.

به گفته اهالی،جمعیت ایگل در زمستان حدود 450 نفر و در تابستان بالغ بر 750 نفر است.اکثریت جمعیت ثابت ایگل به باغداری مشغول می باشند و محصولاتشان اکثراً گیلاس،آلبالو،سیب و گردو می باشد.ایگل از جمله روستاهایی است که در منطقه بیشترین باغها را دارا می باشد.بافت قدیم و بناهای تاریخی-فرهنگی مانند مسجد،حسینیه،حمام و خانه های تاریخی ایگل طی چند سال اخیر کاملا تخریب شده و بجای آن ساختمان های جدید برپا گردیده است.ایگل دارای پنج محله به نام های :بالا ده،پائین ده،جالیز،ویرانی و لوار می باشد و از طوایف آن می توان به :آقا بیک،کمالی،حسینی،چناری و غزازانی اشاره کرد.

بناهای تاریخی و فرهنگی ایگل

امامزاده علی اکبر(ع)

در مرکز ایگل و در جبهه شرقی حسینیه آبادی در انتهای کوچه ای تنگ و باریک بنایی تک اتاقی وجود دارد که اهالی آنرا امامزاده علی اکبر(از نوادگان حضرت سجاد(ع)) می خوانند.بنای امامزاده علی اکبر اتاقی است رو به سمت شرق که سه طرف آن دیوار و جبهه شرقی آن در و پنجره فلزی می باشد.زمانی که ما از این محل بازدید نمودیم بنای امامزاده در دست مرمت و باز سازی بود.

قلعه کیقباد

در منتهی الیه جنوب غربی روستای ایگل و در دامنه شرقی ارتفاعاتی که نهایتاًبه قله توچال منتهی می شود و خانه های ده در آن قسمت واقع شده است،در جبهه شرقی و پایین صخره سنگی که در مجاورت ده و خانه های آن قرار دارد راهرو و زیر زمینی وجود دارد که اکنون ورودی آن مسدود می باشد. چنانچه کسی بخواهد وارد آن شود باید جنوب شرقی صخره را به فاصله حدود یک نیم متر خاکبرداری نماید تا راه ورود به راهرو یا غار نمایان شود.این غار یا راهروی زیر زمینی در نزد اهالی روستا به تخت کیقباد و یا قلعه کیقباد شهرت دارد.در کاوشی که در سال 1379 به وسیله اداره کل میراث فرهنگی استان صورت گرفت ملاحظه گردید تمامی مسیر غار یا راهروی زیرزمینی دست کنده بوده و قطعاتی از سفالهای قرون 8 و 9 در آن یافت شد.برای اینکه این اثر ارزشمند تاریخی بیشتر شناخته شود نیازمند مطالعات و پژوشهای باستان شناسی می باشد که امیدواریم  روزی این امر محقق گردد.این اثر ارزشمند تحت شماره 10391 در مهر ماه سال 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

قاسم کیارستمی
نظرات (0) بازدیدها  (1967)



6.1.7.0
V6.1.7.0