قصران یکی از مهمترین بخش های ری در دوره های گذشته بود، نژاد مردم آن همانند نژاد مردم ری آریایی میباشد ولیکن بر اساس شواهد و قرائن موجود در طی اعصار و قرون ، گروهی از دیگر اقوام با ایشان درآمیختند که مهمترین آنها نژاد عرب و ترک میباشند.

در مورد اعراب مقیم قصران  در صدر اسلام باید گفت که آنها دو دسته بودند:یکی سادات و فرزندان امامان(ع) و وابستگان ایشان که به این نواحی پناه برده و دسته دیگر گروهی از فرق عرب که برای اقامت به ری مهاجرت کرده بودند.ابن فقیه در اخبارالبلدان در مورد دسته اخیر گفته:{در ری خاندانی مقیمند معروف به ((آل حریش)) که ایشان را گله های شتر و بناهای نیکوست،ورود ایشان به ری پس از بنای شهر جدید است.}

در مورد مهاجرت دسته نخستین باید گفت:در پاره ای از آبادی های قصران داخل و خارج هم اکنون جمعی از سادات زندگی میکنند و در برخی از این آبادی های یک یا دو تن از امامان(ع) و سادات حسنی و حسینی مدفونند.ساداتی که هم اکنون در این مناطق هستند از فرزند زادگان آن بزرگوارانند.مهاجرت سادات بدین حدود و دیگر نقاط امن شرقی سرزمین های اسلامی از همان صدر اسلام، در خلافت ستمگرانه امویان و بویژه در دوره حکومت جابرانه حجاج بن یوسف بر عراق که بیدادگری ها و خونریزیها و سفاکی هایی نسبت به اولاد علی(ع) روا میداشت آغاز شده بود.به برکت وجود همین سادات بود که مردم قصران از آغاز آیین تشیع را پذیرفتند و ساداتی که بدین ترتیب به ری ، قصران و طبرستان روی آوردند ، رفته رفته با مردم این بلاد در آمیختند و جز بومیان محلی شدند و کلمات و لغات  و مصطلحات عربی باز مانده از ایشان اکنون در زبان مردم این حدود فراوان است.

آمیختگی ترک ها نیز با مردم ری و قصران پیشینه ای دیرینه دارد، چنانکه ابن فقیه در اخبار البدان- قزوینی در آثار البلاد- اولیاءا... در تاریخ رویان و مرعشی در تاریخ طبرستان در خصوص حضور ترک ها در این محدوده سخن راندند.

علاوه بر ترک وعرب احتمال اینکه اقلیتی یونانی نیز در عهد سلوکیان با مردم ری و نواحی آن در آمیخته باشند، از قوتی خالی نیست،توضیح اینکه در عهد جانشینان اسکندر، در زمان سلوکوس اول معروف به نبکاتر، ری براثر زمین لرزه شدید ویران گردید و سلوکوس بار دیگر آنرا آباد گردانید.هرگاه مجموع آنچه در باب نژاد و قبائل مردم این حدود گفته شد مقبول تلقی شود، میتوان گفت مردم قصران از اصل آریایی هستند که جمعی قلیل از بومیان قدیمی و یونانی، عرب و ترک نیز به ایشان در طی اعصار و قرون درآمیختند و از این مجموع وضع کنونی به وجود آمده است.

(قاسم کیارستمی)