بناهای تاریخی و فرهنگی ایگل</h1> <article> <h1>بناهای تاریخی و فرهنگی ایگل</h1> <p>Wednesday December 5 2012 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: justify;"> <div style="text-align: right;"> </div> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;"><strong><font color="#ff0000"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">امامزاده علی اکبر(ع)</span></font></strong></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">در مرکز ایگل و در جبهه شرقی حسینیه آبادی ، در انتهای کوچه ای تنگ و باریک بنایی تک اتاقی<span> </span>وجود دارد که اهالی آنرا امامزاده علی اکبر (از نوادگان حضرت سجاد(ع)</span><span style="font-size: 18pt;" lang="FA">)</span><span style="font-size: 14pt;" lang="FA"> می خوانند بنای امامزاده علی اکبر اتاقی است رو به سمت شرق که سه طرف آن دیوار و جبهه شرقی آن در و پنجره فلزی یکسره می باشد.زمانی که ما از این محل بازدید نمودیم بنای امامزاده در دست مرمت و بازسازی بود. <br /> </span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"> </p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;"><font color="#ff0000"><span style="font-size: 20pt;" lang="FA">قلعه کیقباد</span></font></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">در منتهی الیه جنوب غربی روستای ایگل و در دامنه شرقی ارتفاعاتی که نهایتا به قله توچال منتهی میشود و خانه های ده در آن قسمت واقع شده است، در جبهه شرقی و پایین صخره سنگی که در مجاورت ده و خانه های آن قرار دارد ، راهرو و زیرزمینی وجود دارد که اکنون ورودی آن مسدود میباشد.چناچه کسی بخواهد وارو آن شود ، باید جنوب شرقی صخره را به فاصله حدود یک و نیم متر خاکبرداری نماید ، تا راه ورود به راهرو یا غار نمایان شود. این غار یا راهروی زیر زمینی در نزد اهالی روستا به تخت کیقباد و یا قلعه کیقباد شهرت دارد.در کاوشی که سال 1379 به وسیله اداره کل میراث فرهنگی استان تهران صورت گرفت ، ملاحظه گردید تمامی مسیر غار یا راهروی زیرزمینی، دست کنده بوده و قطعاتی از سفالهای قرون 8 و 9 در ان یافت شد.برای اینکه این اثر ارزشمند تاریخی بیشتر شناخته شود نیازمند مطالعات و پژوهشهای باستان شناسی میباشد که امیدواریم روزی این امر محقق گردد. این اثر ارزشمند تحت شماره 391 در مهرماه سال 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.<br /> <br /> (قاسم کیارستمی)<br /> </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt;"></span></p> </div> </article> <article> <h1>خانه تاریخی هومن</h1> <p>Wednesday December 5 2012 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: justify;"> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">خانه تاریخی هومن شهر میگون،تنها خانه ی متعلق به اوایل دوره پهلوی دوم میباشد که در این شهر تاکنون بر جای مانده و تخریب نشده است.صاحب فعلی حدود 10 سال قبل این خانه را به تملک خود درآورده و نسبت به مرمت آن خانه اقدام نموده است.</span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">به نظر میرسد علی رغم عمر کم خانه و نداشتن ویژگی معماری یا هنری خاص، ضرورت دارد که جهت حفظ پیشینه ی معماری منطقه، بخصوص معماری دوره ی انتقال در دراز مدت نسبت به حفظ و نگهداری آن کوشید.</span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;" lang="FA">نکته قابل توجه و ذکر در خصوص این خانه این است که معمار سازنده ی آن برای مقابله با سرمای سخت منطقه و قابل استفاده نمودن منزل در زمستان ، دیواره های خارجی بنا را دو لایه احداث کرده و فضای داخلی دولایه دیوار را خالی در نظر گرفته و آن را اجرا کرده است.<br /> <br /> (قاسم کیارستمی)<br /> </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt;"></span></p> </div> </article> <article> <h1>کلوگان</h1> <p>Wednesday December 5 2012 12:00:00 AM +03:30</p> <div align="justify"><strong>در فاصله 600 متری جاده لشگرک به اوشان، در سمت چپ جاده و در طرفین دره ای که آبریز رودخانه امامه در آن از شمال شرق به طرف جنوب امتداد می یابد.روستای کوچکی وجود دارد که ((کلوگان)) نامیده میشود.کلیه آثار فرهنگی و تاریخی روستا نظیر حمام ، مسجد و خانه های قدیمی تخریب و به جای آن ساختمان ها و ویلاها جدید ساخته شده است.جمعیت این روستا در تابستان حدود 100 ودر زمستان کمتر از 20 خانوار است. در سمت شرقی دره ای که روستا در طرفین آن قرار دارد و در حدود 800 متری ضلع جنوب شرق روستا، بر بالای تپه مشرف بر دره یاد شده و در ارتفاع 1875 متر سطح دریا،قطعات خرد شده سنگی وجود دارد که برخی از کهنسالان روستا آن جا را امامزاده محمدعلی مینامند.این محل فاقد هرگونه بنا بوده و از هنگامی طالبان گنج های خیالی، سنگ را شکسته و اطراف آن را حفاری کرده اند ، اعتقاد اهالی نسبت به آن سست شده و کمتر مورد توجه قرار میگیرد.تنها در ایام تاسوعا و عاشورا دستجات سینه زنی به آنجا رفته و بعدازظهر عاشورا به مراجعه میکنند.به جز موارد یاد شده، روستای کلوگان اثر فرهنگی- تاریخی دیگری ندارد. از محله های معروف کلوگان میتوان از دره تنگه،علی آباد،دشتک و دراز بال نام برد.طایفه های مهم کلوگان: سعیدا ، عالی، لاریجانی، اسکندری، الله دادی هستند. </strong></div> </article> <article> <h1>خانه تاریخی اوشان</h1> <p>Monday April 30 2012 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: right;"><span><span lang="AR-SA" dir="RTL" style="font-size: 11pt; line-height: 115%;">در سمت غرب جاده لواسان – اوشان – فشم و در جبهه شمال شرق شهر اوشان و رودخانه ای که از جبهه شرقی شهر عبور می نماید و در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 53 دقیقه و 54،5 ثانیه عرض جغرافیایی و 51 درجه و 31 دقیقه و 37،9 ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع 1914 متر از سطح دریا ، خانه تاریخی متعلق به دهه بیست یا سی هجری شمسی وجود دارد که صاحب آن شخصی بنام آقای جعفر پناهی بوده است . بنای یاد شده دو طبقه داشته که طبقه زیرین آن با سنگ مالون و ملات سیمان احداث شده و دارای چند اطاق بوده که کاربرد فرعی نظیر انباری و غیره داشته است . طبقه دوم بنا که همکف خیابان مجاور آن می باشد با مصالح آجر و سیمان احداث شده و سقف آن با استفاده از خرپای چوبی با ورق گالوانیزه ( شیروانی ) پوشیده شده است</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> .</span></span><span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><br /> <span lang="AR-SA" dir="RTL">سقف زیر شیروانی مرکب از تیرآهن و طاق ضربی بالا پوش بوده که روی آنرا ابتدا با کوبیدن تخته مسطح کرده و سپس روی آن و تمامی سطوح بدنه جانبی را با گچ اندود کرده اند. فضای خانه شامل اطاقی ( هال) در پشت در ورودی ، دو اطاق کوچک در شمال و غرب و اطاق بزرگ سراسری در جبهه جنوب می باشد که در اطاق بزرگ شومینه ای نیز تعبیه شده است . سراسر جبهه جنوبی و غربی بنا را ایوانی در برگرفته و در فواصل معین ، ستونهای دو تایی گردی ، سقف روی ایوان را نگهداری می نماید</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.<br /> <span lang="AR-SA" dir="RTL">در حال حاضر قسمتهایی از جبهه شمالی بنا بر اثر بی توجهی تخریب شده و بقیه قسمتهای بنا نسبتا سالم می باشد. در ورودی بنا در سمت شرق تعبیه شده و دارای طاق نیمدایره است</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <br /> </span></span><br /> <br /> <span style="font-size: 18.6667px; text-align: justify;">(قاسم کیارستمی)</span><br /> </div> </article> <article> <h1>روستای ایگل-امامزاده علی اکبر(ع)-قلعه کیقباد</h1> <p>Wednesday January 4 2012 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: right;"> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA">در یکی از روزهای شهریور سال 84 بر آن شدیم دیداری از یکی دیگر از دهکده های زیبای رودبارقصران داشته باشیم.به همین منظور وسایل مورد نظر را در کوله ای کوچک جاسازی کرده و راهی شدیم.پس از گذشتن از شهر اوشان،در فاصله حدود 5 کیلومتری غرب اوشان به دو راهی رسیدیم که یکی به سمت آهار و جاده دیگر به دره ای که آبریز جبهه شمالی قله توچال از آن عبور می کند،منتهی می شد و در آنجا به روستای آباد و با صفایی برخوردیم کخ ایگل نامیده می شود.دهکده ای که علاوه بر قدمت تاریخی دارای مناظر بسیار زیبا و چشم نواز می باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA">به گفته اهالی،جمعیت ایگل در زمستان حدود 450 نفر و در تابستان بالغ بر 750 نفر است.اکثریت جمعیت ثابت ایگل به باغداری مشغول می باشند و محصولاتشان اکثراً گیلاس،آلبالو،سیب و گردو می باشد.ایگل از جمله روستاهایی است که در منطقه بیشترین باغها را دارا می باشد.بافت قدیم و بناهای تاریخی-فرهنگی مانند مسجد،حسینیه،حمام و خانه های تاریخی ایگل طی چند سال اخیر کاملا تخریب شده و بجای آن ساختمان های جدید برپا گردیده است.ایگل دارای پنج محله به نام های :بالا ده،پائین ده،جالیز،ویرانی و لوار می باشد و از طوایف آن می توان به :آقا بیک،کمالی،حسینی،چناری و غزازانی اشاره کرد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA"><font color="#FF0000"><strong>بناهای تاریخی و فرهنگی ایگل</strong></font><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA"><font color="#FF0000">امامزاده علی اکبر(ع)</font><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA">در مرکز ایگل و در جبهه شرقی حسینیه آبادی در انتهای کوچه ای تنگ و باریک بنایی تک اتاقی وجود دارد که اهالی آنرا امامزاده علی اکبر(از نوادگان حضرت سجاد(ع)) می خوانند.بنای امامزاده علی اکبر اتاقی است رو به سمت شرق که سه طرف آن دیوار و جبهه شرقی آن در و پنجره فلزی می باشد.زمانی که ما از این محل بازدید نمودیم بنای امامزاده در دست مرمت و باز سازی بود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="right" style="text-align:right"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font: minor-latin;mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-language:FA"><font color="#FF0000">قلعه کیقباد</font><o:p></o:p></span></p> <span lang="FA" dir="RTL" style="font-size:11.0pt;line-height:115%;font-family: "Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri;mso-fareast-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family: Calibri;mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-ansi-language:EN-US;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:FA">در منتهی الیه جنوب غربی روستای ایگل و در دامنه شرقی ارتفاعاتی که نهایتاًبه قله توچال منتهی می شود و خانه های ده در آن قسمت واقع شده است،در جبهه شرقی و پایین صخره سنگی که در مجاورت ده و خانه های آن قرار دارد راهرو و زیر زمینی وجود دارد که اکنون ورودی آن مسدود می باشد. چنانچه کسی بخواهد وارد آن شود باید جنوب شرقی صخره را به فاصله حدود یک نیم متر خاکبرداری نماید تا راه ورود به راهرو یا غار نمایان شود.این غار یا راهروی زیر زمینی در نزد اهالی روستا به تخت کیقباد و یا قلعه کیقباد شهرت دارد.در کاوشی که در سال 1379 به وسیله اداره کل میراث فرهنگی استان صورت گرفت ملاحظه گردید تمامی مسیر غار یا راهروی زیرزمینی دست کنده بوده و قطعاتی از سفالهای قرون 8 و 9 در آن یافت شد.برای اینکه این اثر ارزشمند تاریخی بیشتر شناخته شود نیازمند مطالعات و پژوشهای باستان شناسی می باشد که امیدواریم <span style="mso-spacerun:yes"> </span>روزی این امر محقق گردد.این اثر ارزشمند تحت شماره 10391 در مهر ماه سال 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.</span><br> </div> <div style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-size:11.0pt;line-height:115%;font-family: "Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri;mso-fareast-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family: Calibri;mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-ansi-language:EN-US;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:FA"><br> </span></div> <div style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL" style="font-size:11.0pt;line-height:115%;font-family: "Arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri;mso-fareast-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family: Calibri;mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-ansi-language:EN-US;mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:FA">قاسم کیارستمی</span></div> </article> <article> <h1>روستای آبنیک</h1> <p>Thursday December 8 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="FA" dir="RTL">آبنیک<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL">روستای آبنیک یا به گویش محلی(آب نک) و (اونک) در دوازده کیلومتری شمال شرقی فشم قرار دارد و با روستاهای زایگان،لالان و گرمابدر همجوار است.منطقه ای است با آب و هوای سرد و ییلاقی که با داشتن کوه های بلندی چون سپید چشمه ،چهل چشمه و آبشارهای بلند سیاه بند لارگ و بندبن، همه ساله گروه گردشگران را به سوی خود می کشاند.ارتفاع آن 2200-2000 متر از سطح دریا و کوه های آن دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است رودخانه کلارود آبنیک به طول 7 کیلومتر که از کوه های جانستان و خرسنگ سرچشمه میگیرد،یکی از سرشاخه های رودخانه جاجرود به شمار می آید.بارش برف و باران کافی مراتع سرسبزی در این سامان به وجود آورده،و رویش انواع درختچه ها،گل ها، بوته ها، محل را به زیستگاه مناسبی برای پرندگان و دیگر جانوران تبدیل کرده است.رویش انواع گیاهان خوراکی و دارویی محل حایز اهمیت زیادی است.از نقاط دیدنی محل باید به دشت جانستان اشاره کنیم که در شمال تنگه آبنیک قرار دارد.دشتی زیبا با مناظری دل انگیز که کوهنوردان معمولا از این نقطه برای فتح قله جانستون حرکت می کنند.دکتر غیاث الدین جزایری در کتاب زبان خوراکی ها درباره این روستا می نویسد:" در نزدیکی فشم شهرکی به نام آبنیک وجود دارد که ساکنان آن،بلند قد می باشند و فرزندان آن ها نیز خوش هیکل و بلند قامت می شوند،چشمه های این شهرک نیز به حد کافی مواد معدنی برای بلندی قد دارد".<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL">در آبنیک نیز معادن ذغال سنگ وجود دارد که مدتی نیز مانند معادن گمابدر و شمشک فعال بوده است.عمده فعالیت اقتصادی اهالی،کشاورزی،باغداری و دامداری است.معدود افرادی نیز به پرورش گل های زینتی و امور خدماتی و اداری اشتغال دارند.در گذشته ای نه چندان دور از معادن ذغال سنگ "زرد" ، "چال و لق جاری" واقع در این محل بهره برداری می شد ولی امروزه تنها یاد و خاطره ای از آن باقی مانده است.آبنیک به سه محله بالا محل(جور سره) پایین محل (جیر سره) و ملا محله تقسیم می شود دارای سه مسجد و یک حسینیه است که پایگاه بسیج،شورای اسلامی و کتابخانه در مسجد جامع آن قرار دارد.پیش از این نیز دارای یک مدرسه و یک بهداری فعال هم بود که همچون معادن ته کشیده ای امروز تعطیل است.از جمله دیدنیهای مذهبی-تاریخی آبنیک آستانه مبارک امامزاده ابراهیم،امامزاده طیب و امامزاده موسی است.آقای پازوکی محقق گرانقدر در کتاب آثار تاریخی شمیران می نویسد:"نسب امامزاده ابراهیم روستای آبنیک بر اساس شجره نامه ای که در خانه یکی از معتمدان روستا نگه داشته می شود چنین ذکر شده است:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL">در فهرست بقاع متبرکه اداره اوقاف ایران ص 19 آمده است:"امامزاده ابراهیم در لواسان دفن شده".حجت الاسلام شیخ ذبیح محلاتی در کتاب اختران تابناک مجلد دوم ص 68 می نویسد :"امامزاده ابراهیم<span> </span>در قلعه آبنیک لواسان دفن گردیده".آیت ا... سید مرتضی علم الهدی نیز در کنز الانساب ص 65 یادآور می شود که " امامزاده ابراهیم ابن امام رضا علیه السلام با دو فرزندش به نام های موسی و طیب از بغداد به ولایت رودبارقصران رهسپار شده و هنگامی که به دهستان آبنیک رسیدند شهید شدند".مورخ کبیر ابو مخنف خزاعی در کتاب بحر الانساب ص 118 می نویسد" امامزاده ابراهیم ابن موسی الرضا با دو فرزندخود موسی و طیب از بغداد روی به ولایت ری نهادند و چون به موضع آبنیک رسیدند به درجه شهادت نائل شدند." در نسخه خطی موجود در آستان قدس رضوی ص 65 هم محل شهادت این امامزادگان "اونک " می نویسد.قدمت اولیه امامزاده مقبره به قرن 5 و 6 هجری و قدمت بنای فعلی به قرون 8 و 9 هجری تعلق داشته است.این اثر ارزشمند (امامزاده ابراهیم) در مهر ماه سال 1382 تحت شماره 10394 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در همین تاریخ آثار امامزاده طیب تحت شماره 10396 آثار ملی به ثبت رسیده است.و آثار پل تاریخی آبنیک نیز در همین تاریخ تحت شماره 10397 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL">1-پازوکی،ناصر،آثار تاریخی شمیران-میراث فرهنگی استان تهران،مجلد اول-چ اول-ناشر میراث فرهنگی<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="FA" dir="RTL">2-جزایری،دکتر غیاث الدین:زبان خوراکی ها ، مجلد اول،تهران،1380،ص 352 تلخیص <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <span style="font-size: 18.6667px; text-align: justify;">(قاسم کیارستمی)</span><br /> <o:p></o:p></span></p> </article> <article> <h1>محوطه تاریخی-اسلامی لار هملون</h1> <p>Tuesday November 29 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: right;"> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; font-family: Arial, sans-serif; color: black; ">محوطه تاریخی-اسلامی لار هملون در انتهای تنگه هملون و دارای ابعادی به طول تقریبی 600 متر به عرض 70 متر بوده و در جهت شرقی-غربی امتداد یافته است.بنا به گفته کهنسالان منطقه این نقطه محل اولیه روستای میگون بوده و به علت بهمن گیر بودن و تخریب روستا به دفعات در گذشته ، ساکنان روستا از آنجا نقل مکان کرده و به محل فعلی روستای میگون آمده اند و لار هملون بر اثر گذشت زمان،تخریب شده و پس از تسطیح تبدیل به باغاتی شده است که هم اکنون سراسر این محوطه را در بر گرفته است.سطح این محوطه به دفعات مورد کاوش و حفاری های غیر مجاز قرار گرفته است و لایه های آن به طور کامل تخریب شده است بگونه ای که ارزش فرهنگی-تاریخی و ارزش مطالعات علمی خود را از دست داده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; font-family: Arial, sans-serif; color: black; ">از سطح محوطه لار هملون نمونه سفال هایی از دوران تاریخی و اسلامی یافته شده که حداکثر قدمت و استقرار جمعیت در آنجا را تا قرن نهم و دهم تعیین می نماید.صاحبان زمین های لار هملون اظهار می نمایند که افرادی که در این نقطه حفاری نموده اند ، اسکلت هایی یافتند که زیر سر آنها کاسه های سفالی قرار داشته است.</span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; font-family: Arial, sans-serif; "><font color="#FF0000">قاسم کیارستمی</font></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span dir="LTR" style="line-height: 150%; color: red; "><o:p> </o:p></span></p> </div> </article> <article> <h1>شهر فشم</h1> <p>Saturday November 12 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <div style="text-align: right;"> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"=""><span></span><br> </span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">فشم در 21 کیلومتری لشگرک و حد فاصل میان اوشان و میگون و در محل تقاطع شعبه های رودخانه جاجرود (رودی که از یخچال های کوه های لالان سرچشمه می گیرد) و رودی که از شمشک به سمت جنوب شرق جریان دارد و اهالی آن را چوندر می نامند،واقع شده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">مجموعه ساخت و سازهای شهری و خانه های اهالی فشم در طرفین رودخانه و در سینه کش دره هایی احداث شده که یکی به سمت شمال شرق امتداد می یابد و روستاهای زایگان،آبنیک و گرمابدر در امتداد آن واقع شده اند و دیگری به سمت شمال غرب امتداد یافته و میگون ،شمشک و دربند سر در امتداد آن قرار گرفته است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">شهر فشم مرکز بخش رودبار قصران می باشد و اکثر ادارات همانند بخشداری،شهرداری،کلانتری،آموزش و پرورش،مخابرات و ... در این منطقه واقع شده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">شهر فشم دارای محلات متعدد بوده و مهمترین آنها سادات محله(میرمحمد حسینی)،حسینی ها،میرزایی ها،محسنی ها،صالحی ها،عباسی ها،امینی ها و زمانی ها می باشد.محله محسنی ها و صالحی ها در بالا محل و بقیه در پایین محل واقع شده اند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">امروز از بناها و بافت قدیمی شهر اثری باقی نمانده و اکثر بناهای فرهنگی تاریخی آن مانند مسجد،حسینیه،حمام و خانه های قدیمی تخریب و به جای آنها بناهای جدید احداث شده است.مصیبتی که بر شهرهای دیگر مانند لواسان،میگون و اوشان عارض شده،متوجه شهر فشم نیز شده است.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">سرعت تخریب و نوسازی در شهر فشم بگونه ای بود که امروزه این شهر فاقد آثار فرهنگی-تاریخی می باشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">گفته می شود خانه تاریخی بسیار زیبایی در شهر فشم وجود داشت که شبیه کاخ مظفری اوشان بود و به شجاع نظام از نوادگان ناصر شاه تعلق داشت.این بنای ارزشمند در جریان انقلاب آتش زده شد و بقایای معماری آن نیز در جریان تعریض جاده فشم بطور کامل تخریب شد و از میان رفت.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">برخی از اهالی شهر فشم دونقطه را نام می برند و آن ها را دارای ارزش فرهنگی-تاریخی معرفی می کردند. 1-قبر چهار مسلمان:در فاصله حدود یک کیلومتری میدان مرکزی شهر فشم به طرف زایگان و در سمت چپ جاده ای که از فشم به سمت زایگان و آبنیک امتداد دارد و بر بالای ارتفاعات شمال شرق شهر فشم محوطه همواری وجود دارد که قبرستان فعلی شهر فشم بوده و بسیار آباد و با صفا می باشد.برخی از اهالی می گویند در این جاها بناهای بسیار مهمی وجود داشت و احتمالاً بخشی از آبادی شهر فشم در قدیم در این منطقه واقع شده بود.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"="">2-تپه سرقلاع:در ابتدای مسیر جاده فشم به میگون و در حدود 200 متری سمت جنوب جاده تپه منفردی وجود دارد که امروزه تمامی سطح آن تسطیح و ساخت و ساز یا تبدیل به باغ شده است.اهالی میگویند در سطح این تپه چاهی وجود داشت که به کجا و کجا امتداد می یافت و یک نقطه بسیار مهم بوده و اکنون نیز هنوز آن ارزش را دارد.اما در بررسی های به عمل آمده توسط کارشناسان آثار فرهنگی مشاهده نشد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:justify;line-height:150%; direction:rtl;unicode-bidi:embed"><span lang="FA" style="line-height: 150%; " arial","sans-serif";mso-ascii-font-family:calibri;="" mso-hansi-font-family:calibri;color:black;mso-bidi-language:fa"=""><em><font color="#FF0000">قاسم کیارستمی</font></em></span></p> </div> </article> <article> <h1>شهر میگون</h1> <p>Monday October 24 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <P style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0in 0in 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><SPAN style="LINE-HEIGHT: 150%; FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; COLOR: black; FONT-SIZE: 14pt">شهر میگون در فاصله 23 کیلومتری شمال غرب لشگرک و حد فاصل میان فشم و شمشک منتهی می شود و دره آهنگرک که به جبهه شمالی آهار و نهایتاً قلعه دختر شهرستانک ختم می شود. در جبهه شمال شرق شهر میگون دو دره دیگر به نام های دره هامون (همون) و خربزه دره وجود دارد که آبریز آنها به دره و رودخانه تنگه بن می باشد.مجموعه بناهای شهری و خانه های اهالی شهر میگون در بدنه دره های چهارگانه فوق احداث شده است.بخشی از شهر و خانه هایی که در طرفین رودخانه ای که از شمشک به این شهر می رسد میگون می نامند.</SPAN></P> <P style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0in 0in 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><SPAN style="LINE-HEIGHT: 150%; FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; COLOR: black; FONT-SIZE: 14pt">در طرفین رودخانه یاد شده دو خیابان به موازات یکدیگر از جنوب به شمال احداث کرده اند و آنرا بلوار شاهد می نامند.بافت قدیم شهر میگون و اکثر بناهای فرهنگی-تاریخی و خانه های قدیمی شهر در این ناحیه از شهرقرار داشته و امروزه بر اثر ساخت و سازهای جدید همه آنها تخریب شده و اثری از آنها وجود ندارد حتی مسجدجامع میگون،حسینیه و حمام تاریخی شهر که گفته می شود بسیار زیبا و ارزشمند بوده اند در جریان این تحولات تخریب و نوسازی شده اند.</SPAN></P> <P style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0in 0in 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><SPAN style="LINE-HEIGHT: 150%; FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; COLOR: black; FONT-SIZE: 14pt">شهر میگون بدلیل وسعت و جمعیت زیاد آن و لزوم ارائه خدمات رسانی بهتر به دو ناحیه شهری "میگون" و "میگون نو" تقسیم شده است. <BR> <FONT color=#ff0000 size=3><BR> قاسم کیارستمی</FONT><BR> </SPAN></P> </article> <article> <h1>تنگه هملون</h1> <p>Wednesday October 12 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <P style="TEXT-ALIGN: right; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0in 0in 10pt" align=right><SPAN style="LINE-HEIGHT: 115%; FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; FONT-SIZE: 14pt" dir=rtl><FONT size=3>تنگه هملون حد فاصل میان روستای جیرود (2 کیلومتر) و میگون (6 کیلومتر) و در نقطه ای که دره ارتباطی میگون و شمشک به حداقل عرض خود می رسد و دره و تنگه ای به سمت غرب منشعب می شود و امتداد می یابد که به دره هملون شهرت دارد.انتهای غربی این دره با فاصله نه چندان زیادی به شهرستانک ختم شده و راه مال رویی نیز به گردنه دیزین دارد در تنگه هملون بقایای چند غار که اهالی آنرا"اسبول" و در مناطق دیگر آنرا "اسکول" می نامند،وجود داشته و علاوه بر آن نیز بقایای یک قلعه به نام "قلعه کیقباد" و محوطه تاریخی به نام "لار هملون" وجود دارد طول این دره حدود 4 کیلومتر و عرض آن حداکثر 50متر می باشد.این نقطه به لحاظ چشمه سارهای فراوان و مناظر زیبا مورد توجه کوهنوردان و گردشگران بوده و دائما جمعیت زیادی در آنجا تردد دارند.<BR> <BR> <EM><FONT color=#ff0000>قاسم کیارستمی</FONT></EM></FONT></SPAN></P> </article> <article> <h1>"امامزاده میرسلیم میگون "</h1> <p>Thursday September 22 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <P style="TEXT-ALIGN: justify; MARGIN: 0cm 0cm 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl align=right><STRONG><SPAN style="FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; COLOR: red">امامزاده میرسلیم میگون</SPAN> <BR> <BR> <SPAN style="FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'; COLOR: red"></SPAN></STRONG></P> <P style="TEXT-ALIGN: justify; MARGIN: 0cm 0cm 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><SPAN style="FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'"><STRONG>در مورد شجره امامزاده بر روی تابلویی که در داخل آن نصب شده اینگونه آمده است:"رجوع به بحر انساب صفحه 35 شجره نامه امامزاده سید میرسلیم ابن احمد ابن حسن ابن امام حسن ابن علی ابن ابوطالب(ع) ، چون در زمان امام محمد باقر(ع) در زمان هشام ابن عبدالملک،لعنت اله،امام را شهید کردند قصد اولاد علی را نمودند.(آنها) رو به فرار نهادند بعضی رو به ورامین بعضی رو به کوهپایه دماوند و لواسان نهادند"</STRONG></SPAN></P> <P style="TEXT-ALIGN: justify; MARGIN: 0cm 0cm 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><SPAN style="FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'"><STRONG>امامزاده سید میرسلیم ابن حسن ابن امام حسن (ع) رو به قریه رودبار لواسان آورده،در محلی به نام میگون مدفون می باشد.ایشان در سال 165 هجری قمری وفات نمودند.</STRONG></SPAN></P> <P style="TEXT-ALIGN: justify; MARGIN: 0cm 0cm 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl><STRONG><SPAN style="FONT-FAMILY: 'Arial','sans-serif'">هرچند در احداث بنای امامزاده میرسلیم میگون هزینه زیادی صرف شده است اما بنا و مجموعه اجزای آن بجز تزئینات سقف فاقد هرگونه ارزش معماری یا هنری می باشد.در داخل بنای امامزاده ضریح فلزی تازه سازی وجود دارد که نمونه آن را در تمام امامزاده های جدید الاحداث می توان دید.این ضریح نیز فاقد تکنیک های هنری می باشد.</SPAN> <BR> <BR> <FONT color=#ff0000><EM>قاسم کیارستمی</EM></FONT></STRONG></P> </article> <article> <h1>"کاخ مظفری اوشان"</h1> <p>Thursday September 22 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: red;">"کاخ مظفری اوشان"<br> <br> <br> <span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: red;"></span></span></font></strong></p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: black;">در ضلع جنوبی شهر اوشان و در رودخانه ای که در شمال غرب به سوی جنوب شرق جریان دارد و در دامنه شمالی ارتفاعات جنوب شهر اوشان،ساختمان دو طبقه ای متعلق به اواخر دوره قاجاریه وجود دارد که به کاخ مظفری اوشان مشهور است.در کتاب قصران "نوشته دکتر کریمان"بخش نخست،انتشارات انجمن آثار ملی ،سال 1356،صفحه 144 درمورد کاخ آورده است:مظفرالدین شاه در دیه اوشان از آبادی های رودبارقصران جهت خویش عمارتی ساخت که بر طبق اظهار مردم جز یکی دو تابستان موفق به استفاده از این کاخ نشد.</span></font></strong></p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: black;">بنای ساختمان برون گرا احداث شده و گرداگرد آن در طبقه اول و دوم ایوانی درنظر گرفته شده که ستون های چهار ضلعی و گرد در کنار یکدیگر بار طبقات را تحمل می نماید.طبقه دوم بنا دارای ستون های گردی است که شالوده اصلی آن را چوب و روی آن با گچ اندود شده است.</span></font></strong></p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: black;">در جبهه شرقی و غربی بنا در ورودی به شکل قرینه تعبیه شده که بصورت نیم دایره و انحنای آن به طرف بیرون است.ورودی جبهه غربی در مرمت های دوره های بعد مسدود شده است.ارتفاع کف ایوان و طبقه اول از حیاط پیرامون ساختمان حدود 120 سانتیمتر است که پس از پشت سر گذاشتن 5 پله وارد ایوان طبقه اول و سپس راهرویی می شود که در جهت شرقی به غربی امتداد می یابد.بدنبال مسدود شدن درب ورودی غربی بنا در مرمت سال های اخیر پلکان ارتباطی به طبقه دوم از انتهای راهرو میانی در سمت غرب بنا احداث شده و پس از رسیدن به پاگرد ، پلکان به دو شاخه راست و چپ تبدیل شده که از هر طریق می توان به طبقه دوم راه یافت.در طبقه دوم بنا یک اطاق سراسری در سمت غرب بنا احداث شده و پس از رسیدن به پاگرد،پلکان به دو شاخه راست وچپ تبدیل شده که از هر طریق می توان به طبقه دوم راه یافت.در طبقه دوم بنا یک اطاق سراسری در سمت جنوب و دو اطاق در سمت شمال آن وجود دارد.مصالح اصلی بکار برده در بنا آجر و ملات گچ و چوب و گل می باشد.در مرمت سال های اخیر تغییراتی در بنا ایجاد شد که احتمالا در بسیاری از قسمت ها هویت اولیه آنرا تغییر داده اند.</span></font></strong></p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: black;">بنای تاریخی اوشان از جمله آثار ارزشمند منطقه می باشد این اثر ارزشمند تحت شماره 10390 در مهر ماه سال 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. </span></font></strong></p> <p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed; direction: rtl;" dir="rtl"><strong><font size="3"><span style="font-family: 'Arial','sans-serif'; color: black;"> <br> <font color="#ff0000"><em>قاسم کیارستمی</em></font></span></font></strong></p> </article> <article> <h1>نگاهي به رودبار قصران و لواسانات</h1> <p>Sunday May 22 2011 12:00:00 AM +03:30</p> <div align="right"> <div align="justify"><font size="3">با توجه به افزايش بيش از پيش جمعيت، گسترش روزافزون شهر ، كمبود فضاي سبز و آلودگي هواي تهران شاهد گرايش عمومي مردم براي گذراندن وقت آزاد و برخورداري از طبيعت و تنفس در فضاي باز كوهستانها و مناطق طبيعي اطراف تهران هستيم و به طور كلي اين مناطق طبيعي را مي توان به دو بخش تفكيك كرد:</font><br> <font size="3"> <font color="#ff0000">الف- </font>مناطق كوهستاني و دره هاي مشرف به تهران كه دسترسي به آنها به سادگي امكان پذير است.</font><br> <font size="3"> <font color="#ff0000">ب-</font> مناطق كوهستاني و دره هاي دورتر كه محتاج مسافرت كوتاه مدت براي دسترسي به آنها مي باشد.</font><br> <font size="3"> در قسمت الف مي توان از فرحزاد، اوين، دركه، پس قلعه، گلاب دره، كلك چال و ازگل نام برد و در قسمت ب مي توان به لواسانات، رودبار قصران، آبعلي، رودهن و پلور اشاره كرد. در مورد بخش الف مي توان گفت كه همگي آنها ابتدا روستايي ييلاقي و خوش آب و هوا بوده اند و همين موضوع باعث رشد توسعه شهري در اين مناطق شده است، ولي از آنجايي كه در توسعه شهري ملاحظات طبيعي و زيست محيطي در نظر گرفته نمي شود، ساخت و ساز بي رويه شهري توسعه پيدا مي كند.و اگر امروزه بگوييم كه ديگر اثري از باغات معروف و لطافت طبيعي شميران باقي نمانده سخني به گزاف نگفته ايم. اما بخش مورد بحث قسمتي از بخش «ب» يعني رودبار قصران و لواسانات مي باشد كه قابل تعميم به كل منطقه «ب» مي باشد كه اگر هم اكنون توجه خاصي به اين منطقه نشود سرنوشتي شبيه بخش «الف» پيدا خواهد كرد.</font><br> <font size="3"> كليات مرفولوژيك رودبار قصران و لواسانات</font><br> <font size="3"> بخش رودبار قصران سرزميني با كوههاي بلند و دره هاي ژرف است كه واژه قصران (معرب كهسران يا كوهساران) براي آن اسمي بامسماست. اين بخش متشكل از ۴۹ آبادي با نام «دهستان رودبار قصران» و مركزيت روستاي حاجي آباد در شمال شرقي شميرانات قرار دارد. شهر اوشان فشم و ميگون با مساحت تقريبي ۶۰ كيلومتر در سال ۱۳۳۷ به صورت شهر درآمد، در دل دهستان رودبار قصران، در يك دره طويل جاي گرفته كه خود از سه محل متمايز با نامهاي اوشان، فشم و ميگون، با محيط هاي متعدد و بافتهاي ويژه شكل گرفته است.</font><br> <font size="3"> بخش لواسان سرزميني كوهستاني با دره هاي فراخ و دشتهاي نيمه هموار و با نام بامسماي «تيغه برآمده نگاه خورشيد» از دو دهستان تشكيل شده است، دهستان لواسان بزرگ با مركزيت روستاي آباد و معروف «لواسان» با ۲۰ آبادي و دهستان لواسان كوچك با مركزيت روستاي آباد و مشهور «افجه» لواسان شهر جديدي است كه در سال ۱۳۴۹ به صورت شهر درآمد و در دشت نيمه هموار گلندوك در حال رشد سريع است. بخش لواسانات نيز در شمال شرقي شهرستان شميرانات قرار دارد. </font><br> <font size="3"> </font> </div> <font size="3"><br> </font> <br> <div align="justify"> <font size="3"> مسيرهاي دستيابي به اين دو بخش عبارت از: الف- شميران (شمال تهران)، اين مسير عبارت از ميدان قدس- خيابان دزاشيب- بزرگراه ازگل جاده لشگرك- سه راه گردنه قوچك- ميدان لشگرك- جاده هاي لواسانات و رودبار قصران ب- شرق تهران. اين مسير عبارت از فلكه چهارم تهرانپارس- فلكه استخر- سه راه گردنه قوچك- ميدان لشگرك- جاده هاي لواسانات و رودبار قصران.</font><br> <font size="3"> <font color="#ff0000">اهميت اكوسيستم كوهستاني لواسانات و رودبار قصران</font></font><br> <font size="3"> </font><br> <font size="3"> سازمان ملل متحد به دليل اهميتي كه اكوسيستم كوهستاني در زندگي جوامع انساني دارد، سال ۲۰۰۲ را با نام سال بين المللي كوهستان ناميد. وجه تمايز كوهها با ساير بومها بعد ارتفاعي آنهاست كه اين وجه مهمترين خصوصيات اكولوژيكي كوهها را تشكيل مي دهد. با افزايش ارتفاع، زونهاي حياتي متفاوتي در كمربندهاي ارتفاعي كوهها شكل مي گيرد و بخش عظيمي از تنوع زيستي را در خود جاي مي دهد. به عنوان زيستگاههاي جزيره اي نيز كوهها يكي از مراكز بومزادي به شمار مي روند. همچنين غناي گونه هاي بومي باستاني به عنوان شاخصي از تنوع زيستي كوهها را از نظر اهميت در صدر بيومهاي زميني قرار داده است.</font><br> <font size="3"> بخش هاي لواسانات و رودبار قصران به دليل داشتن اكوسيستم كوهستاني از اين حيث داراي ويژگي ها و اهميت خاصي مي باشد كه به چند مورد آن در زير اشاره مي شود.</font><br> <font size="3"> * وجود پوشش گياهي و حياط وحش جانوري متنوع؛ عوامل اكولوژيكي، توپوگرافي، خاك و ساير عوامل حياتي باعث بوجود آمدن پوشش گياهي بسيار زيبا و متنوع در اين مناطق شده است. به طور كلي پوشش گياهي منطقه از تيپ علفزار مشتمل بر گندميان، پايا و بوته زاري و پوشش هاي آلپي تشكيل شده و گياهان دارويي، صنعتي و غذايي اكوسيستم كوهستاني لواسانات و رودبار قصران نيز متنوع و داراي معروفيت و سابقه اي طولاني است كه مي توان از والك، گلپر، چاي كوهي، گل گاوزبان، شيرين بيان، كاسني، آويشن، پيازك، موسير، باريجه، ريواس، قارچ و غيره نام برد. به علت موقعيت كوهستاني و آب منطقه در فصول مختلف سال پرندگان مهاجر و بومي چون كبك، دري، حواصيل سفيد و خاكستري، انواع عقاب و از پستانداران مي توان از قوچ، ميش البرز مركزي، كل، بز، پلنگ، گرگ، خرس، گراز، شغال و روباه نام برد و از خزندگان، دوزيستان و آبزيان افعي البرز مركزي، يله مار، بزمچه، مارمولك، قورباغه و آبزي معروف منطقه نيز ماهي قزل آلا خال قرمز مي باشد.</font><br> <font size="3"> * يكي از ويژگي هاي طبيعي اكوسيستم كوهستاني لواسانات و رودبار قصران وجود باغات در دامنه هاي كوههاي منطقه است؛ ويژگي كوهستاني بودن منطقه باعث بوجود آمدن كشاورزي از نوع باغداري در جهت تعادل و توازن و دستيابي به اهداف چند جانبه مي شود، تا توليد و حفاظت توأم انجام گيرد. به طور مثال درختان سيستمي از كشاورزي را به خود اختصاص مي دهند كه هم در توسعه منابع غذايي و هم در حفاظت خاك و هم در تلطيف هوا به كار مي رود. امروزه اين سيستم چندمنظوره از دامنه كوه به دليل فشارهاي اقتصادي و اجتماعي مورد تهديد جدي قرار گرفته است.</font><br> <font size="3"> *كوههاي موجود در اكوسيستم كوهستاني لواسانات و رودبار قصران به منزله منابع يا برجهاي آبي شهر تهران؛ وجود برفهاي دائمي در قلل اين منطقه كوهستاني باعث بوجود آمدن رودخانه جاجرود و چشمه هاي فراوان شده كه از منابع تأمين كننده آب آشاميدني شهر تهران مي باشد.</font><br> <font size="3"> * وجود چالهاي گوناگون در ارتفاعات لواسانات و رودبار قصران از ديگر ويژگيهاي اين اكوسيستم كوهستاني مي باشد؛</font><br> <font size="3"> وجود چالهاي فراوان با نام هاي استرچال، سي چال، سركچال، سفيد كمرچال و غيره در دامنه هاي پرشيب منطقه كه بسيار سرسبز و در هر ماه و هفته با شكوفا شدن گل هاي جديد رنگ نو به خود مي گيرد، مي تواند كاربري هاي بسيار زيادي در حفظ محيط زيست و گردشگري داشته باشد. چشم اندازهاي زيبا و متنوع، قلل مرتفع، اكوسيستم كوهستاني لواسانات و رودبار قصران فرصت هاي مناسب را براي تفريح و ورزش، ميليونها شهروند تهراني و غيرتهراني فراهم كرده است. همچنين ثروت هاي معدني در دل كوههاي لواسانات و رودبار قصران وجود دارد. به عبارت ديگر، كوههاي اين منطقه به دليل داشتن معادني نظير فسفر، زغال سنگ، سنگهاي زينتي اراضي بسيار سودمندي هستند.</font><br> <font size="3"> نكته مهمي كه در ارتباط با جاذبه هاي لواسانات و رودبار قصران شايان ذكر است، اين است كه از آنجا كه اين جاذبه ها طبيعي مي باشد، هيچگاه تكراري نمي شوند زيرا رفتن به سفرهايي با قصد ديدار از طبيعت بيشتر در راستاي اهدافي است كه مهمترين آنها تغيير آب و هوا، تفريح، استراحت، رفع خستگي، كسب آرامش روحي و تجديد نيرو براي كار مجدد است و فراموش نكنيم كه كار و استراحت هميشه با هم همراه و عملكردشان در رابطه با يكديگر است. بنابراين رودبار قصران و لواسان يا دره هاي بهشت شمال شرقي تهران امروزه به دليل فشارهاي اقتصادي و جمعيتي در معرض تهديد جدي مي باشد.</font><br> <font size="3"> <font color="#ff0000">عوامل تهديدكننده</font></font><br> <font size="3"> اكوسيستم هاي كوهستاني در تمامي كشورهاي جهان در اثر فعاليت هاي مؤثر انساني دگرگون شده و به تخريب كشيده شده اند. اين دگرگونيها از نظر نوع عوامل و شدت آسيب، ميزان خطر، درجه حساسيت در مناطق مختلف ايران كاملاً متفاوت مي باشد. شهرستان شميران (لواسانات و رودبار قصران) به دليل موقعيت خاص جغرافيايي و همسايگي با كلان شهر تهران، ميزان آسيب رساني و تخريب آن از شدت و حساسيت بالايي برخوردار مي باشد. مهمترين عوامل تهديدكننده اكوسيستم كوهستاني شهرستان شميران عبارتند از:</font><br> <font size="3"> - بوته كني، قطع درختان و از بين بردن باغات به منظور ساخت و ساز در چند سال اخير يكي از مهمترين عوامل تهديدكننده و تخريبي محيط زيست اين مناطق بوده است.</font><br> <font size="3"> - چراي بي رويه دام در اراضي مرتعي، كه باعث از بين رفتن پوشش گياهي مي شود.</font><br> <font size="3"> - بهره برداري از معادن بدون آنكه اراضي تخريب شده را احيا كنند.</font><br> <font size="3"> - جاده كشي و توسعه بي رويه شبكه دسترسي در دامنه هاي بكر كوهستان و همچنين سوء استفاده از طرحهايي همانند طرح طوبي كه باعث خصوصي شدن بسياري از مراتع طبيعي و اراضي كوهستاني شده است و شدت و ساخت و ساز در آنها از ديگر مواردي است كه باعث از بين رفتن پوشش گياهي و اختلاف در حياط وحش اين منطقه شده است.</font><br> <font size="3"> هجوم جمعيت براي گذران اوقات فراغت و تفريح و عدم وجود سازمان مسئول براي حفظ و مديريت كوهستان و وجود نيازهاي تفرجي از قبيل توقف و استراحت، صرف خوراك، نيازهاي بهداشتي باعث بوجود آمدن بسياري از ناهنجاريهاي زيست محيطي در منطقه شده به طوري كه پس از يك روز تعطيل بسياري از مناطق آرام و زيبا به زباله داني بزرگي تبديل شده كه انواع و اقسام زباله ها از جمله قوطي نوشابه ها، كنسروها و پلاستيكها در هر نقطه خودنمايي مي كنند. </font><br> </div> <font size="3"> <br> </font> <div align="center"><font size="3"> <br> </font> </div> </div> </article> </main></body></html>